Kanaliki te pokryte są cieniutką warstwą platyny, rodu i/lub palladu, która w dużym stopniu usuwa ze spalin najbardziej agresywne zanieczyszczenia. Katalizator silników benzynowych zajmuje się likwidacją trzech podstawowych trucizn zawartych w spalinach: tlenku węgla, węglowodorów i tlenków azotu.
Jednakże nie jest to aż takie proste, ponieważ w rzeczywistości na jeden konwerter katalityczny przypadają dwa fizykochemiczne urządzenia, zajmujące się redukcją cząstek chemicznych oraz ich utlenianiem. Właściwie więc należałoby mówić o dwóch katalizatorach zawierających się w konwerterze katalitycznym – oksydacyjnym i redukcyjnym.
Katalizator redukcyjny
Katalizator redukcyjny (pierwszy od strony silnika) wykorzystuje platynę i rod do rozkładu cząsteczek tlenków azotu. Gdy cząsteczka tlenku lub dwutlenku azotu styka się z platyną lub rodem, atom azotu jest z niej „wyrywany”, po czym łączy się z innymi tak uwolnionymi atomami azotu w cząstkę atmosferyczną N2.
Jednocześnie uwalnia się tlen w również atmosferycznych cząsteczkach O2. Ten wykorzystywany jest w drugiej części katalizatora – oksydacyjnej – do utleniania cząstek węglowodorów oraz tlenku węgla.
W efekcie w idealnym układzie z rury wydechowej pojazdu wydobywają się niemal wyłącznie niegroźne substancje: para wodna oraz dwutlenek węgla. Prawidłowe działanie katalizatora uwarunkowane jest zachowaniem optymalnego, stechiometrycznego składu mieszanki paliwowo-powietrznej.
